Inleiding voor papa, mama of juf
Dit korte verhaal leest in ongeveer vijf minuten voor. Het heeft eenvoudige zinnen, herhaalde geluidseffecten en een vrolijke spanningsboog die peuters en kleuters direct meenemen in het avontuur. Veel (voor)leesplezier!
Je kunt ook de gesproken video bekijken:
Het Verhaal
Op een frisse ochtend in Piekepolder hoort Brandweerman Sam het bekende geluid:
“TATÚÚÚ! TATÚÚÚ!”
Het is niet de sirene van de brandweerauto, maar Nora, een verdrietig meisje dat voor de kazerne staat te roepen. Met grote tranen in haar ogen houdt ze alleen nog het blauw-geruite jasje van haar knuffel vast.
“Wat is er aan de hand, Nora?” vraagt Sam vriendelijk.
“Mijn Teddy is weg!” snikt ze. “Hij viel uit de bakfiets toen we langs het park reden. Teddy is zó zacht… ik kan niet slapen zonder hem.”
Sam legt een geruststellende hand op Nora’s schouder. “Geen zorgen. De Brandweer helpt niet alleen bij brand, we redden ook knuffels! Stap in, dan gaan we zoeken.”
Sam knielt naast Nora en belooft haar te helpen Teddy terug te vinden.
Op weg naar het park
Met een flinke “BROEM-BROEM” rijdt de rode brandweerauto door de straten. Nora zit voorin naast Sam, de gordel goed vast.
Ze passeren de bakkerij: Geen Teddy.
Ze passeren de fietsenwinkel: Geen Teddy.
Ze passeren het grote park, vol kleurrijke herfstbladeren.
“Hier viel hij eruit,” zegt Nora terwijl ze naar de slingerende paadjes wijst.
Sam pakt zijn portofoon. “Elvis, kun jij de picknicktafel checken? Penny, kijk jij bij de fontein?”
“Begrepen, Sam!”
Sporen zoeken
Sam en Nora stappen uit. Overal knisperen blaadjes: “KRAK-KRAK.”
Samen op speurtocht: waar zou Teddy verstopt zitten tussen al die blaadjes?
Nora tilt takjes op. Sam gluurt in de struiken.
Plots ziet Nora iets roods glinsteren in het gras. Ze rent erheen, maar het blijkt een verloren ballonnenlint.
“Okee team,” zegt Sam rustig, “we gebruiken de drie-stappen-zoekmethode!”
Kijken: “Wat is de laatste plek waar Teddy gezien is?”
Luisteren: “Hoor je misschien piepgeluiden? Sommige knuffels hebben een belletje.”
Ruiken: “Knuffels ruiken soms naar aardbeienzeep, toch?” lacht Sam.
Nora giechelt: “Teddy ruikt naar pannenkoeken, want ik knoei altijd siroop.”
Ze snuffelt… en Sam ook. Dan wijzen ze tegelijk dezelfde kant op.
De redding
Onder de grote eik ligt iets pluizigs. Met één snelle stap tilt Sam een bladerhoop op—
en daar is Teddy, vastgeplakt aan een klodder siroop!
“Hij is gered!” juicht Nora. Ze drukt Teddy stevig tegen zich aan, siroop en al.
De redding is gelukt: Nora krijgt haar geliefde Teddy terug!
Sam pakt een kleine brandweerslang, maar er komt geen water uit—alleen zachte “PFFFT”-lucht om de blaadjes weg te blazen. Teddy is weer schoon (nou ja, bijna).
Terug naar de kazerne
Op de rit terug zwaaien mensen naar de brandweerauto. Nora straalt.
“Dank je, Brandweerman Sam. Jij bent een held,” zegt ze.
Sam knipoogt. “Een brandweerman helpt altijd. Maar jij hebt ook goed geholpen met zoeken! Teamwerk maakt het verschil.”
Bij het afscheid geeft Nora Sam een dikke tekening: Teddy in een brandweerhelm. Sam hangt hem meteen op het prikbord.
“TATÚÚÚ!”
Maar deze keer is het alleen de deurbel van de kazerne. Tijd voor het volgende avontuur!
Nagesprekje voor de kids
Wat zou jij doen als je iets belangrijks kwijtraakt?
Welke geluiden hoorde je in het verhaal? Kun je ze nadoen?
Waarom is samenwerken handig?
